yarınları beklerken kaybolmaktayız bugünlerin içinde,
balkonlarda,pencerelerde unutulmuş çiçekler gibi solmaktayız..
elem karşımıza çıkıyor hergün,bir başka biçimde,
hayat okyanusunda,batık şehirler gibi boğulmaktayız....


silinmekteyiz yüreklerden zamana yenilen sayfalar gibi,
bilinmez dağların ardında yaşanmış efsanelere dönmekteyiz.
gittiğimiz yollar aşılmaz dağlar,düştüğümüz uçurumların en dibi,
cehennem nehirleri gibi yanmakta,patlamış volkanlar gibi sönmekteyiz.....

ölmekteyiz..Kanadından vurulmuş bir kartal gibi acı çekerek,
fakat,her acının bir sonu olduğunu da bilmekteyiz..
aşkı korumaya çalışmaktayız,ağlayarak,iç çekerek,
gerçek olası bir hayalde,bozulmayası bir ruyada sevmekteyiz...


KeMaNcI^^................