Kendi halince, sakin ve sessizce
Akşamın izlerinin kuşattığı kızıllık
Suyun güzelliğine rengini katınca
Aşk sessizliğinde sakince kaybolur

Ne olur ki depreşen dertlerin akını
Halden hale sınırsız geçen salkımı
Hiçbir zaman bitmeyecekti umudu
Aşk tek korkumdu şimdi kayboldu

Suyla başlar tüm hikâyeler nefesler
Topraktan alınır gelecek her ümitler
Kursaklarda yaşanan onca hevesler
Aşk hasretiyle sinelerde demlenirler

Akşamdan geceye doğru salınır akan
Damarlarda durmadan hoyratça kan
Aklı bulunan can nihayette insan olan
Kalbin sahibinden uzaklaşan heyecan

O suda hayallerin ateş saçan gözlerin
Sende gizlidir merak ettiğin hünerlerin
Ey nisayı dilberim can içindeki hevesim
Senin için seyrederim halin bekçisiyim