harcadım
bana biriktirilmiş sevgilerin hepsini
ve yatırdım alkole
göğsümden çıkardığım en paslı çivileri
ihanete hazırım artık
uyudu aklımın devriyeleri

yırtarak çıkarken etimi
içime sakladığım mermer yüzüm
koşup çarptım parmaklıklarına
solgun memeleriyle ağzımı dolduran hüznün
ah ettim, dert ettim,
sargısız iki yara gibi sızmasın gözlerim
tetiği çekin...!

ey telaşla çevirdiğim dostların
          aşkla meşgul sesleri
ey habersiz intiharlardan
          yüzüme sızan kan lekeleri
ey yari yağlı bir iple
          boynuma dolayan güz geceleri
söz tuttu beni, söz boğdu beni
ölüme hazırım artık
:
devirin sandalyemi.