kimsenin gözünde değildi kendi yenilgilerinden başkası
en berrak sularımı taşırken yangınlarına
hiçbirinin eli değmedi sırtımdaki bıçak yaralarına

yüzümü taşır gibi
adımı taşır gibi
sırlarımı taşır gibi taşıdım hepsini
kandığımı sansınlar istedim yeniyetme yalanlarına

içimde bir Nemrut devriliyordu oysa
gitgide büyüyordu Ağrı heybetiyle boğazımda
düşlerimde hep bir denizi tutuyordum sütliman
ve hep maviye uyuyan

deki, bir boşluğa el salladın ziyan verdin yıllarına
deki, alıp başını gitmelisin sığınmadan hiçbirinin avuntusuna
deki, bütün ırmaklar gülüyor düşündeki denizin kıyılarına

deki, herkes kendi kıyısızlığına ! ...