Uzadıkça
Sensizlik
Öfkem birden
Kabarıyor

Her
Zerremi
İhata ediyor
Beni
Çaresiz koyuyor

Benliğimden
Ediyor
Muvazenemi
Bozuyor

Hasretim
O kadar
Çok ki

Sinemi eritiyor
Derbeder
Bırakıyor

Yoruldum
Her akşam
Sensizliği
Demlemekten

Kederlenmekten
Gülememekten

Kendimden
Kaçar oldum
Soldum
Nihayetime
Yaklaşırken

Aşk için
Soluksuzluğa
Kandım
Ölümü yaşarken

Neydi
Dinmez arzum
Bir tene mi
Vurulmuştum

Bu kadar
Aciz
Kul muydum

Nedir
Yorgunluğum

Mana
Tutkunuyum

Cihan da ahenk
Sarhoşuyum

Yalnızlığımla
Konuşan
Berduşum

sanki
Bir meczubum

Semadan
Akan
Damlalar

Dalları
Bırakan o
Yapraklar

Aşk için
Açan güller
Aşiyanı için
Çırpınan
Bülbüller

Gökyüzünde ki
Yıldızlar
Hak Teala için
Telaştalar

Yalnızca
Aşk için varlar
Meşkin
Ahengini ararlar