yeter artık...!

yoruldum duyulmayan sesimle konuşmaktan
anlatabildiğim kadar uzaksın anlatmak istediklerime
ne kadar acı çektiğimi
neleri göze aldığımı görmedin hiç..
ve seni ne kadar derinden sevdiğimi..

hayaldi benim için...
sonu gelmeyen güzel düşler kurdum en içimde..
düşünerek uyudum,
gülümseyerek uyanmayı hayal ederken,
ağladım yalnız uyandım.

sonu gelmeyecekmi diyordum,
bu kadar zormu sevince herşey,
dört duvar içinde boşluklarda kaybolan benliğim
ellerimi açıp avuç avuç dualarımken sen,
Allahıma yalvarırken biraz mutlu olmak için
ki hakikatinde sadece senden ibaret deilken mutluluk.
isyan etmekten sakınarak yinede seni istedim..

gözlerimdeki sürme ağarttı bakışlarımı
manası sen oldun yaşamamın
yaşlandı elim yüzüm gözüm
çizgileri seninle belirginleşti
yıllar geçti bir umut dedim
ölmeye tercih edilen umudum oldun..
sonunda beni bu hayatta yalnız koydun..
yinede bu kadar kolayken severken
bir yarımı boş bırakanım oldun..