yavaşça açıyorum kapımı,kapatıyorum içeriye girip, kilidi çevirip kimse giremez rahatlığıyla yürüyorum en sakin odama, bakıyorum önce sakin sakin..dışarıda yağmurlu uyku havası..mutfağa yönelip bir kahve alıyorum kokusuna bağımlı ruhuma..kapısını açıyorum balkonun, çekip sandalyeyi oturuyorum masaya..zaman zaman değişiyor bağımlılıklar alışkanlıklar..sigaramı elime alınca bir zaman onaydı diyorum kendi kendime, şimdi onu düşünecek kadar bile yer kalmamış içimde..eskiden üzülürdüm ben diyorum şimdi üzülecek derinlere inecek bir ben bulamıyorum..eskiden sevgilinin huzuru aşkın huzursuzluğunda yaşarken şuan gün doğup batıncaya kadar koşuşturulan hayatta bir seni aramaya, hüzünlenmeye, ağlamaya zerrem yok..kaybettiğin bendeki ne varsa biliyorum ki telafisi yok..şimdi bütün kurulan cümleler gereksiz, sorgulamaların cevapları devrik kalır bu vazgeçişin ardında..şimdi kapatsam gözlerimi yorgunluğum uyutur beni, sen asla..!