oturup boğazın kenarına..bakıyordu hayatına..tekrar tekrar çeviriyordu gözlerini yılların çizgisinde..kalbi ne zaman yaşamaya başladı böyle..? -ilk an..ilk sarılış.. yer çekimi mi vardı..? -ellerindeyken içimdeydi o çekim.. sözleri nerede duraksadı..? - hayatın neresinde kaldı sıyrık anlarımız..? - aşık değilim derken sevgisine olan inancı neden güçlüydü iç sesimin..? -çünkü ; sarılınca biterdi dünyamın anlamı..gözlerini görünce bir çocuk çıkardı ortaya birden..ışıldardım..daha çok severdim..sevdikçe gidenleri bilirdim..anlamsızlaşırdım git gide..yinede isterdim..daha çok severdim sessizce..