Tam yedi yıldır,kendimi manen hasrettiğim bir kişi mevzuu bahis konum.
Bunca zaman zarfında,bir kez bile görüşmediğim,el ele göz göze gelmediğim birisi.
Sadece bir kaç kez telefon konuşması ve bir kaç kez de bir birimize mektuplar göndermemiz oldu.
Yani biz onunla tesadüf olarak telefonda tanıştık.
Sonra ben ev adresimi vermiştim,o ise Mersin.Öğretmen evi,diye adresini vermişti.
Ben Balıkesirde o Mersinde idi benim bildiğim.
Konuşmalarımız ayda yılda bir idi.Bayram Kandil mesajlarımız olurdu bir-birimize.Ne ayrı ne de beraber idik.Ama gönül birliğimiz vardı,bunu ikimiz de hissediyorduk.
Durum ailemde çocuklarımca hemen farkedilmekte gecikilmedi.Ben de kendilerine kişinin iyi bir insan olduğunu ve arkadaşım olduğunu söyledim.Onlar bu arkadaşlığa olumlu bakmadılar.
Bu durum beni üzdü,ve arkadaşa karşı katı olup,ayrılığı istedim,ayrıldık.
Uzun bir ayrılık idi,yıllarca sürdü.
-Bir gün yine bir bayram kutlama mesajı bir-birimize.
Telefon görüşmemiz hiç yoktu?Merak ile nedir?dedim.
-Hastayım,dr konuşmama izin vermiyor.
-Geçmiş olsun,neyin var?
-Soluk borusunda bir kitle var imiş.
-Soluk borusu mu?Gırtlak mı?
-Soluk borusu.
Bütün bu konular telefon mesajlarıyla açıklandı.Ben ona inandım.Onun için üzüldüm,iyi olması için Allaha her an duacı oldum.
Yine telefon mesajları da kesildi.Bu arada ben onun için `Seksi Moruk`şiirimi yazdım.Kendisinin lakabı bu idi.
Saygın işi ve hallerine rağmen lakabı enteresandı.Bu lakabı kendi kendine takmıştı.İnsan ister istemez,`Bu ne perhiz,bu ne lahana turşusu`deyimini anımsıyor.
Bir gün evimde mutfakta işim vardı,bitirip odama gittiğimde,bilmediğim bir no`nun beni aradığını gördüm,akabinde aynı no`dan bir mesaj geldi.
-Feride hanım,ben Erdoğan`ın yengesiyim.Lütfen beni ara!
Hemen aradım,telefondan çok acele ve çok konuşan orta yaşlarda bir bayan sesi geliyordu.Bir anda o kadar çok şey söyledi ki,söylediklrinin çoğunu anlamadım.Anladıklarım şunlardı:Erdoğan çok hasta imiş.`Akciğer kanseri`imiş.Hastalık tüm vucudu kaplamış.
Konuşamıyormuş,felçmiş.
Bayan ismini dahi söylemiyor,sormama fırsat verecek kadar konuşmama mesafe vermiyor idi.Hayret bir şey idi?Ogün geçti.
Bir kaç gün sonra yine mesajı geldi.Erdoğanın telefonunu kullanıyordu.-Artık bu no`yu arayabilirsiniz!diye yazıyordu?
Kısa bir mesaj gönderdim.-Nasıldır?
Akabinde beni aradı.Gayet asabi bir ses tonu var idi bu kez ve Erdoğandan şikayetci oluyordu.-Yapmayın dedim,o hasta bu yüzden böyle dedim.-Çok seviyorsan gel al evine götür sen bak,o çok pis tahammülüm yok!dedi.-Adresi verin dedim.Böyle deyince bana telefonda,hırıltılı zor nefes alan bir ses dinletti.Bir kaç kez Erdoğan!diye seslendim,cevap yoktu.
Yine yengesi olduğunu söyleyen bayan konuşmaya başladı.-O iyi olursa,kendisi bildirir adresi dedi.
Zaten olayın başlangıcı enteresan idi ama tuhaflık artık,ileri dereceye gelmişti.
Bir anda olağanüstü bir samimiyetsizlikler ile karşı-karşıya olduğumu kesin olarak anladım.Yıllardır bana söylenilen yazılan her şey yalan idi.Belki ad-soyadı bile doğru değildi.Tek lakabı doğru idi.`Seksi Moruk`
Yine bayandan mesaj geldi,13.08.2007 de.Şöyle yazıyordu:`Dün saat 11.30 da Erdoğan vefat etti.Başımız sağolsun.
Cevaben:Dostlar sağolsun,yazdım.
Bu dünya fani yalan dünya.Ben bu dünyada hiç bir zaman hiç bir kimseye asla yalan söylemedim.Buna hiç ihtiyaç hissetmedim.Ne mutlu ki bana.Ölene kadar da böyle olacaktır İnşallah,Amin.Hayatım boyunca ne kendimi ne kimseyi aldatmadım.Çünkü inancım büyük.Önce Rabbimi Peygamber efendimizi ve daha sonra Allahın izni ile kendimi çocuklarımı canlı cansız herşeyi ama herşeyi çok ama çok seviyorum.Ama iyi ama kötü.
Mevlananın dediği gibi:Gel,ne olursan ol,gel.Bizim kapımız umutsuzluk kapısı değil.
Şükür Rabbime.