Susmalarımda saklıdır adın,
"Gel!" desem duymazsın...
Ben de dönemem artık.

Yaşadığın coğrafyayı işaret etse,
Kenetlenir parmaklarım.
Islak bir pencere camında belirir yüzün,
Gözyaşınla yıkanıp silinir.
Sen gibi...
Geriye iki damla yalnızlık kalır,
Üşür insansız pencere altlarında şarkılar.
Dört vuruşluk es'ler örterim üzerlerine,
Notalarına bir çift el dokunana kadar...

Bazı geceler ben de üşürüm,
Gerçeğiyle silindiğinde hayaller.
Susmalarımı çekerim üzerime,
Yüreğime bir çift el dokunana kadar...
Uzansan,değdiğin yeri yakarsın ya;
Üşürüm,kaldırma susmalarımı.
Pencere camına yasla başını da,
Yine çalsın şarkılar...

Ama açma sakın üzerimi,
Bırak kelimeler saklansın.
Ben,susmalarımda haykırırım adını,
Sen bile duymazsın...