Biri uyanırken ben uyumaya başladım
Karanlığa gömülmek için, öyle yaptım
Her geçen bir anda bekleyen toprağım
Bir kök salmadım, unutmaya başladım

Öyle diyor ne hazin ki bunu başaran can
Bir muradım yok sende ki gönülde kalan
Pişmanlık içinde halsiz nedameti yaşatan
Hiç hal bırakmayan esrarı önceleyen can

Artık bir umut bağlamayacağım sevdaya
Aşkı, anmamaya çalışacağım hazanımda
Canımı bekleyen mezarın has toprağında
Başucuma yazdıracağım uhdeyi hicranımla

Sen hiç bilmedin ahirde de bilmeyeceksin
Hiçbir sızımı hissetmeden de şakıyacaksın
Ahu figanı duymayacaksın sen unutacaksın
Bir canın defnini hazırlayıp felahta olacaksın

Senin için anlıyorum ki artık bir zulmettim
Aşk adına hem seni hem de kendime ettim
Ben seni terk etmeden, sen beni azat ettin
Unutursun hiç meraklanma dedin ve gittin