Bir yaratılmış iken
Baş kaldıran,
İtaat etmeyen,
Tekebbürü seçen
İnsanüstü varlıkken,
Aşağılanan ve
Derhal kovulan,
Yaratan tarafından
Yeri belirlenen
Nankör varlık!
İnsan,
Vicdan ve nefis
Denkliğinde
Kıymet İfade eder.
Aksi takdirde,
Tereddüt, yerini alır.
Kaybeden,
Hüsrana uğrayan,
Olmamak için,
Şu üç koşulu,
Hiçbir zaman,
İhmal etmemeliyiz.
İnsan olduğun için,
açziyet, tevazu,
Şecaat, sabır ve
Dirayet,
Temel azıkların
Olmalıdır.
Bu azıkları,
Şükrederek, bilgi,
Tecrübe, denkliğinde,
Kullanırsan, asla
Dengen bozulmaz.
Âlemde kaybolmazsın.
Bu vasıflar,
Senin duygularını,
Kontrol eden,
Asliyet Olduğunu
Unutur ve enaniyete,
Kapı aralarsan,
İşte o zaman,
Omuzlarına yüklenen,
İlahi vuslata,
Katiyen ulaşamazsın!
İnsan haricinde,
Kâinatta her yaratılan,
Dünyaya gelme,
Sebeplerine göre
Yaşıyorlar.
Fıtratımıza,
Uygun biçimde,
Yaşayarak,
Bizlere,
Vesvese veren,
Yanlışa ve yalana
Sevk eden,
Haysiyet ve şerefi
Hiçe sayan varlığa!
Neden paye verelim!
Mükâfat ve ceza,
Dünyada
Yaşayanlar için,
Anlamlıdır...
İmtihan mühletini,
İdrak etmeden yaşamak,
Asliyenin,
Ahiret’ te Olduğuna,
İtibar etmemekle,
Anlam kazanır.
Böylesi bir tercihten,
Yaratana sığınmak,
Ona el açıp yakarmak,
Pişmanlıktan, bitap
Düşene kadar,
Secdeye kapanarak,
Tövbe etmek,
Bir çözüm olabilir.
İdrak ve inkişaf,
Mürebbilerini,
Unutmadan, yolun
Selametini ve nasıl
Gidileceğinin,
Eğitimini almak,
Vasviyet kazanımı,
İçin bir adımdır.
Bülbülün, sümbülün,
Çiçeğin, gülün,
Yaprağın, toprağın,
Suyun, güneşe...
Nasıl ihtiyacı varsa,
İnsanın da, güneşi
Yaratana, o nispette
İhtiyacı vardır.
Kuş ve ağaç,
Gül ve diken,
Su ve balık dünyada,
Gezegenler,
Kozmik âlemde,
Yol alırken,
İnsan denen varlık,
Her ikisinde de,
Yol alıyor, düşünenler için.