şimdi;

kıyametidir sokaklar
kapısı kaldırıma açılan evlerin...
birinden sen çıksan
diğerinden ben
yürüsek kolkola
biter mi yalnızlıklar?..

şimdi;

havuzu boşalttım
inat bu ya
içine düştü balıklar...

şimdi;

çelme taktım azrailin müjdecisine
dirildi bütün hastalar...
sen boşuna dibinde beklersin darağacının
ipler çürük,örülmemiş urganlar...

şimdi;

asıl
tavuskuşunu öldüreceksin
açıldığı için kuyruk kanatlar...
iyi ama
yelpazenin iki ucunda "doğum ve ölüm" yazıyorsa
tavuskuşunun bunda ne günahı var?..

şimdi;

hepimizin yaptığı
geceyi beklemekti
bir türlü söyleyemedi bunu
gündüzden korkanlar!...

şimdi;

aşk bestesi belli,tek şarkıydı
söyleyip durdu tüm yaşayanlar...
ben arınınkini duydum
sen fareninkini derken
ne duyduğunu söylemedi öteki duyanlar...

şimdi;

oynatır yaprağını kiraz ağacı
bir kuş konar dalına
bir kiraz atar daldan aşağı
dibinde güzel çocuklar!...
onların sesinde
su yürür sabaha karşı
susar dağlar!...

şimdi;

pencereden giren gün
yansır aynalara...
aynada kocaman bir umut
boyar dudaklarını,yine kapkara...
"ışıt beni gece" diye yakarır
pervaza konan kuşlara...
onlarsa pır kanat
uçarlar uzaklara...ısınır uzaklar...

şimdi;

arkası yok hayatın
tutun, önünde dikildiğin zamana
elinde bir yığın kopça...

Not: Oresay'a ithafımdır.