Yaşlı babaannesiyle yaşayan Feride biraz daha büyümüş, ilkokul çağına gelmiştir. Başarılı bir öğrencidir, tüm dersler içinde Türkçe dersini çok sever. Öğretmenini de çok sever ama öğretmeninin kendisini sevmediğini giderek anlayacaktır. Babaannede Feridenin okuduğu ilkokul müstahdemliğinden emeklidir. Yaşlı kadın bazen anlatır; Feride işler şimdi daha iyi. Ben bu okulun tüm tahtalarını gözyaşlarım ile sildim. Bey öğretmenler önümde durur ayakkabılarını sildirirlerdi, bayan öğretmenlerin her gün ev temizliğine giderdim. off! Feride ne anlasın ki bunlardan? Bildiği, gördüğü babaannesinin sağ elinin rahatsız olduğuydu. Bu sakatlığı okul işleri görürken edinmişti. İçi ezilirdi. Ona göre babaanne Dünyanın en mükemmel, en iyi insanıydı.
O onun anası, babası, arkadaşı her şeyi idi. Feride bir gün okulda; matematik dersindeler. İlkokulda matematik dersi ilgi alanının dışındadır yine de geri durumda değildir. Öğretmen bir öğrenciyi tahtaya kaldırıp bir problem sorar. Çocuk bilemez, oturtur. Tüm sınıf öğrencileri bilemez, en son Feride yi kaldırır. Kız problemi sonsuz korkusu arasında bilmektedir. Bilemediği bir işlem kalmıştır. Öğretmeninin artık bunu da çözmesine sabrı kalmamıştır. Kızı tekme tokat, yumruk alabildiğine döver hakaretler ederek. Feride baygınlık halinde tüm sınıf büyük bir şaşkınlık ve korku içinde. Böylelik ile beş sene. Başarılı şekilde ilkokul diploması alır.
Sonraki yıllar Feride annesinden bir duyum alır. Feridenin öğretmeni Nadire öğretmen meğer annesinin de öğretmeniymiş. Zamanında bir soruyu bilemedi diye annesinin de iki melik saçından birini çeker iken kökünden koparıp atmış. İnanılır gibi değil ama gerçek.