Yabancıysan güzelliklere,
usul usul uzaklaşırsın yaşamdan.
Grileşir maviler,
yudum yudum kanayan güzlerde.
.
Göç eder ıssız yarlardan
kör bakışlarla umut kuşları.
Yazgıyı ağartan sevda güneşi
tutulur boynu bükük bir çiğdemde.
.
Mevsimler düşer yaz ve kışa,
aylar karışır yıllarda.
Sözcüğün koynuna saklı hecelerde
kirli yüzle sürünür aşk.
.
Yaralı sevdalar bekçisi olursun
uğurun yiterken yaşlarda.
Giden trenin vagonları boşalır,
ardında renksiz dumanlarla.
.
Kızçiçeklerinin solduğu,
yapay gülüşlerle ıslanır dudaklar,
bombeli göğüsler arasında
gözlere asılırken perdeler.
.
Utanmazsın,
bir “hiç”ten yamalı yürekle
çingenece koştuğun,
çağrısız bozkırlarda sevişmekten.
.
Altın avuçlarda biriken zehri
yoktur akıtacak bir sunak.
Ay ışığında çıplak bedeni
bulamazsın gümüş bir pelerin saracak.

Unutulur,
sorgulamak yerine
'an'ı yaşamak…
.
Neden ben miyim?
.
29 Eylül 2006
Nesrin Göçmen