biz öğretmeniz!
kimsenin bilmediği güller dikeriz
tozlu sınıflara,
kokularını içimize çekeriz.
batmasın diye toplarken tenimize
dikenlerini temizleriz...

biz öğretmeniz!
harfler ve rakamlarla yazarken sabrı
çocuklar üstüne
büyür ellerimiz..
azgın dalgalı denizlerle yürür zaman üstümüze
düşürmemek için güllerimizi içine
bakışlarımızı set çekeriz...

biz öğetmeniz!
sönmeyen ateşler yakarız dağ başlarına
korkup kaçar kurtlar, çakallar, çıyanlar...
ceylan bakışlı çocuklar gelir yanımıza
üşüyen bedenlerini ısıtmak için
ateşlere atılacak odunlarımız var daha...

biz öğretmeniz!
karanlık gecelerde çobanyıldızı.
rotası şaşmayan gemilerle çıktık yolculuğa
MUSTAFA KEMAL kaptanlı!...
yanımızda çocuklar var yine
hepsi MUSTAFA KEMAL bakışlı...
uğradığımız limanlara bırakırken onları üç-beş
ruhlarında ışıltımız kaldı...

biz öğretmeniz!
geçerken vatan toprağını geniş zamanlarda
nerde bir başak görsek boynu bükük ,nazlı
çocukları hatırlarız.
yada çiçek açmış bir ağaç
küçük, yalnız...
diktiğimiz güller düşer aklımıza,
oturup ağlarız...

biz öğretmeniz!
okunsun diye mektuplar yazarız sonsuzluğa;
bir ATATÜRK'ten,
bir bayraktan,
bir topraktan,
birde!
birde!!!
çocuktan selam söyleriz...