Dört iklimim yedi kıtam.Sadece sen

Ben, seninle en çok kışı düşlüyorum.Sana kavuşmam erken, ayrılmam geç…Hem öylesine deli gibi baharı bekleme kaygımda yok.Gökyüzü beyaz saflığını dökerken üstümüze, benim yapmam gereken tek şey; yüzüne inen kar tanelerini avuçlamak.Ve işte! Baharı yeşil gözlerinde hissetmek.Doğasında, tadında ve bana özel sunulan dört iklimli yüzün…Bir kar tanesi iniyor bahar gözlerinden yüreğim tam ortasına düşen bir çığ…Güneşe dönük olsa da bedenim, ben seni ruhuma kilitledim.

Kışı seviyorum ben, çünkü her anında rahmet var.Bana gelişin bir kış günüydü bir kış gününde iki dünyanın şahitliğinde halkalarla birbirimize kenetlendik.

Bir şiir doğuyor bu birleşmeden, sancılarıma ‘’dünya şahit…’’İşte ayan beyan bir gök gürlüyor, ardından sağanak sağanak sen…

Umut gözlüm,
Bir dağ parçasıydım
Eve restin eteklerinde
Kışım dinmez zirvelerimde
Hayalden ibaretti
Bir kaşifin keşfine uğramak
Ve bilinen yanlarımdan bilinmeyen lahzalarımı çıkartmak

17.05.2006