I

Nâmütenahi bir uzanış belirdi yüreğimin en derininden
Sanki ismin fısıldanmıştı, ta doğduğum günden
Bir asker misali, tespit ediliyordum yangın yerindeki künyemden
Geriye sen kalıyordun, sadece
Teyakkuz kesilmişti evren
Halkalarla birbirimize perçinlenirken,
Artık gece manasız bir mefhum idi
Yıldızlar ise; ardı sıra yolcu
Adını astım grimsi kedere
Gözlerini koydum mütemadi bir şekilde parlayan ayın yerine

II

Ve çırpınıyordu bir balık, mavi hülyalarda
Kendi özsuyu sandığı deryalarda
Sen belirince yakamoz misali silüetimde
Hiç düşünmeden, dalıverdim gözlerine
D/üşüyordu artık mavilerden
Yanılmışım oysa, sevdam sandığım mabedimden
Kader ağı sürükleyi verdi, beni has diyarıma

III

Semender yaratılışlı biliyorken bedenimi
Birden, yeşilin ateşinde kavrulu verdi
Kelimeler kayıp etti kifayetini
Mürekkeple yazılmış kağıda, su değercesine dağıldı beynim
Sığ sulardan nefret ederdim
İş, derinde yüzmek değil
Derinliği dipsiz gözlerinde hissetmekmiş