Günlerim kararlı bir kararsızlık içerisinde
Kollarımda kelepçe değil ama aklımda sen
Bir ben oluşum ki ne seninle ne de sensiz
Bir de şehir;hani benim olan ama sana bıraktığım…
Kız kulesine sövmüşüm,her ayağım kaydığında Üsküdarda
Arka sokaklarında kaybolmuşum Beyoğlu’nun
İzimi bulamamış ne bir polis,ne de bir sokak aşiftesi
Sabahlayan gecelerim sinmiş adeta gözlerime
Korkularım inadına gizlenmiş ceketimin sağ cebine
Üzerimde bir yirmi yaş ürkekliği ve heyecanı
Dilimde birkaç yasak şiir;hani uğrunda cana kıydıkları!
Ayıplanmışım bir ülke düşündüm diye
Fişlenmişim,güya Taksim’i kirlettiğim sözlerimle…
Haliçte tek el tabanca sesi duyulmuş
Bir aydını vurmuş milliyetçi bir ben
Bir beni vurmuş demokrat olmayan bir sen!
Kahraman denmiş katillerine,yerde yatan cansız bedenimin
Faili meçhul olmuş düşlerimdeki memleketim
Silinmiş 9.caddedeki taşları boyayan gizemim…
…
Hepsine inat uçmuş martıları bu şehrin
Bana nispet kalkmış vapurları Eminönü iskelesinin
Pencerende güneş,İstanbulda sabah ,Haliçte polisler…
Arkamda bir sen,bir bu şehir,bir de demokrat bir ben…

doğum günümde;
sana bir sevgili…
bu şehre de bir sen…
bıraktı gidiyor,içimdeki demokrat bir ben.