Bir nisan akşamı yine seni düşünüyorum dertli ve kederli.Esen rüzgarın serinliği tıpkı senin gibi tatlı ve yumuşak.Ben herzamanki gibi senin aşkın karşısında aciz bir haldeyim.Gözlerin geliyor aklıma deniz renginin en güzeli ,en koyusu o harika gözlerin . İçiçe geçmiş o bukleli saçların ormanlar misali koyu yalnızlıklar barındırıyor bana.Sana sesleniyorum her an ve her dakika .Seninle yaşıyorum baharın tazeliğini ,çiçeklerin solmazlığını ,bereketi senin dudaklarında tanıyorum bıkmadan utanmadan.
Sana olan aşkımı anlatıyorum yine sana ama anlamıyorsun.Belki de anlamak istemiyorsun.Sana muhtacım sevgilim .Sen benim neşem , tazeliğim , gençliğimsin .Doğa baharı bekler ben seni bekliyorum.Güzelliğini anlatmak istiyorum sayfalarca kalbimin kraliçesini tanıtmak istiyorum krallığıma . Müsadeet bana sana olan aşkımı senin kollarında anlatayım hayata .
Bekliyorum hala seni belki gelirsin diye.Gelirde bir gün kapımı çalarsın diyerek bekliyorum sabahları .Günler böyle geçiyor sensiz ,çaresiz.Hayatım sensiz son demlerini yaşıyor.Böyle bir aşkı yaşarken ben sen nerelerdesin?
Dayanamıyorum artık bu acı veren vuslata.Ölümü tatmak istiyorum sana olan aşkımla.Ölümü senin güzelliğin için istiyorum .Seni mezarımdaki haşerelere anlatırım acılar içerisinde.Bütün canlılar senin güzelliğini duymak , dinlemek için gelirler mezarıma .Ama sen üzülme bu ölüm karşısında .Üzülme çünkü ben geri geleceğim .Tekrar duyacaksın sesimi gökyüzünde.Yine göreceksin beni telaşlı ve korkunç.Mahşer günüdür o gün .Seni bulmak için ortalığa düştüğüm vakit anlayacaksın aşkımın sonsuz olduğunu .Anlayacaksın ama herşey bitmiş olacak . işte o vakit kalbimin kraliçesi olan sen ,diz çökeceksin sevdamın önünde.