Karlar yağıyor şehrin dar sokaklarında.
Yer yüzünde bir şehir,
Gök yüzünde bir şehir,
Can ela gözlerindedir.

Kan bürünmüş bir öksürüğün ardından,
Hayallere düşüyorsun beyaz tanelerden,
Kayboluyorsun buharlaşan nefeslerden
Ve sokaklarda üşümek kaçınılmaz virüsken…

Ağzından bal damlayan poşetli tinerciler yanıyor ;
Bir çekimlik sarhoşluğun gölgesinde…

Beyaz taneler gibi düşünce sen hayallere ;
Sıfırın bilmem kaç kat altındaki bu şehirde ,
Bir tinerciler,
Bir de ben yanıyorum …

Sensizlikle , sarhoşluk anlamını yitiriyor ;
Onlar cümle alem-i unutuyor .
Bense unutamıyorum seni ,
Ben her içime çektiğimde seni ,
Senin imkansızlığının düşüncelerinde …


İbrahim Nazım Ülker