ayazın yaktığı bi ten,
aynada bronz yüzüm.
aynalarda olup biten,
bronz rujlu son sözüm.

ölmem gereken bi zamanda, olmamam gereken bi yerdeyim.
azrail yanıbaşımda, bit pazarı işi olmayan bi yağmurluk üzerinde, sıçrayacak günahlarım ona ulaşmasın diye. duvarlara kırmızı boya. kendi ölümümü izlemekteyim.

önce doğum diyor.
görüyorum.
35 mm bi film şeridi gibi 35 mm karelik yapışkan, akışkan bi sıvı kütlesindeyim. karekterim üzerime yapıştırılmış, kaderime akışmam sağlanmış.

önce doğum diyor.
bakıyorum.
bu ancak annem olabilir diyorum. onca acıya onca sancıya rağmen kimi kim böyle koklayabilir. anlatılanlar geliyor aklıma.
---bi süt kokusu alacaksın. ilk açlığında sevgiye. o merhamati öğreneceğindir---

önce doğum diyor.
sızlıyorum.
bir adam. yaşlar dökülürken gözünden, gülümseyebilen. bir fidanın tanrıya dua sı gibi açıp kollarını; minnetini ödeyen. sonra öğretilenler geliyor aklıma.
---bir adam göreceksin gözlerini açtığında. sonra sonra senin, süperman diyeceğin---

önce doğum diyor.
ağlıyorum.

sonra yokum diyor.
...

ayazın yaktığı bi ten,
yerde bronz yüzüm.
aynalarda olup biten,
uyanışa önsözüm.

ben geldim?