1.
Ben koskoca bir yalnızlığım, dedi kadın
Ağlamadan ve hayata yılmadan önce.
Sen yalnızlık olamazsın,
Yalnızlık, senin içinde dedi adam,
Arkasını dönmeden önce.
Sonra kar yağdı kadının şehrine,                günlerce...

Üşüyen yüzlerce insan içinde
Acıya sarınıp ısındı kadın,
Ateşler büyüttü yüreğinde.
Sevgisine sarındı insanlar kadının,
Sarınmak için, sevgi arandı kadın,
adamın gözlerinde.
Başka ateşler vardı, adamın yüreğinde...

Ben koskoca bir yalnızlığım, dedi kadın,
Seni sevmediğim sürece,
Ağladı adam ,yalnızlığı yendim ben
dedi, gizlice.
Ağladı kadın, özledim seni, dedi her gece,
Sustu adam, ardına dönüp, kaçmadan önce...

Karardı geceler,
yıldızlar söndüler kadının evinde,
Koskoca bir yalnızlık kaldı sadece....