Düşündün mü beni sevdiğim? Hazan sonrası esen bir rüzgardı sanki gelişin aynı rüzgarla kalkan yapraklar yere inmeden olmuştu. Hayat kısa dedin ya kısaydı sevdan da hayatın gibi. Ölümler vardı hep rüyalarda beklenen ve geceydi bizi gökle birleştiren sen sen hiç yoktun umutluydu sen yokken doğan her bebek. Sen varken her şey karanlığa gebeydi yeni doğan hiçbir bebek olmuyordu. Filizlenemiyordu yüreğinin katılığında çiçekler bile nereye kadar severdi bu yürek seni söyle nereye kadar? Daha ne kadar kördür kediler ve de hep sağır sadık denen köpekler? Kime sorsam seni yağmur durur güneş söner ama bir tek cevap alamaz oldum. Hayat ey hayat kimeydi zulmün kement atmışsın yüreğime de çekiyorsun senle birlikte en dibe. Yabandır tüm memleketliler sılaya yuvaya özlem var. Gel gayrı
Dokunduğun yerden başlar oldum ben.. giderken öptüğün yerden başladı çürümem. Gecelerdeydi tüm güzelliğin düşlerime kalan sevdandı sana dokunmak hayat kadar yalan zaman kadar uzak. Senin korkun vardı bir de sevdiğin benimse yalnızca yüreğim ve senin gidişlerin. Sahipliğim sahipsizliğim bilinmez sana çıkan yollarda.. bin parça yürek dinmez çöl ayazlarda.. hayal kadar gerçektin gerçek kadar hayaldi sevgin… bilmeseydim mutluluğunu dilerdim ayrılığınızı ama öyle sevmişim ki seni beddua bile edemez dilim.