Yıllar öncesinden hayatımıza giren biri vardı...
Onu ilk gördüğümüz de önyargısız sevmiş, benimsemiştik...
Hele ben, yanından bir an bile ayrılmazdım...
Yıllar yılı kovaladı...
Bir gün geldi ki, bir çatı altında yaşamaya başladık...
Bir kaç sene çok iyi anlaşıp, birbirimizle uyumlu yaşarken;
Öyle bir zaman geldi ki birbirimizle zıtlaşmaya başladık...
Benim sevgim ve saygım uzun yıllar devam etti...
Bir gün bir baktım ona olan saygım bitmiş...
Saygımla birlikte sevgimde yok olmuş...
Şimdi mi;
evlerimizi ayırdık...
Yollarımızı ayırdık...
Gönüllerimizi birbirimizden arındırdık...

Çünkü!...
Sevgi ve saygıyı bitirdik...
Paylaşabileceğimiz ortak noktaları tükettik...
Zaman zaman küstük, konuşmadık...
Birbirimize tahammül edemez olduk...
Birbirimizden rahatsız olmaya başladık...
Birbirimizin üstüne öfkeyle yürüdük...
Birbirimizle iletişim kuramaz olduk.

Çünkü!...

Birbirimize sevgi ve saygımızı yitirmiştik...
Bir zamanlar can ciğer olanlar
Gün gelir yollarını ayırırlar
Gün gelir can düşmanı olurlar...

Bana bir gün demişti ki;
"Sen bana saygı duymuyorsun!..."

"Neden duyayım ki?
Benim sana saygım da, sevgim de vardı, bir zamanlar...
Bunları sen kendin yok ettin!...
Ben değil!...
Sen bana saygı duymazken
Sen beni sevmezken
Benden ne saygısı, ne sevgisi bekliyorsun?!..."

Sevgi ve saygı görmek isteyen
Sevgi ve saygı duymasını bilmelidir...

Kişi; başkalarını suçlamadan evvel hatayı kendisinde aramalıdır.

Çünkü;

Sevgiyi de saygıyıda tüketen kişinin kendisidir.

31.01.2005