İŞTE BÖYLE

Bu dünyada paran kadar yaşar,
yaşadığın kadar şaşarsın hayata
Şaştığın kadar alışır, alıştığın kadar seversin yaşamayı
Yaşadıkça kazık yer, yedikçe zevklenirsin,
Zevklendikçe isteyip, kazık yemeye alışırsın
Böyle böyle çıkarsın yoldan, hayata isyanın başlar
Ne bok yemeye geldim diye düşünürsün dünyaya
Eğer inancın varsa havale edersin yetkiliye
Baktın ondan da hayır yok, o da kendi dalgasında
Türlü yola düşersin o vakit,
kendin bile tiksinirsin kendinden
Sonra birde bakmışsın ki, el olmuş sevdiklerin, kimse tutmuyor elinden,
Göt gibi kalmışsın ortada...
İşte hayat böyle bir şey
Ama yok, ben ille de doğmak istiyorum diyorsan
o sana kalmış,
Benim diyeceklerim bu kadar çocuk...