Dilenirse Kalemim; Seni dileniR



ey; edebiyatın kör topal çocuğu
mecnûnun durağı, aslının uğrağı
sanadır sözüm!

okyanusu ağlatırsın
bulutları konuşturur
martılar sevişir yeri geldiğinde
dünya güneşe kalbinden vurulur

sevdalı periler yaşar içinde
mehmet sultanlar
eşek arıları
papatyalar


sendedir en abartı keder
en büyük neşe
bağımsızlık muştum bile
sensin işte


uzanır yol olursun yarin ellerinde
bestelenir kavuşturan şarkı
kim anlatabilir ki
senin kadar şavkı


ey; edebiyatın onurlu evlâdı
kalemin çırağı, ruhun üstâdı
sanadır sözüm!

kırmızı bir gül ver bana
henüz uyanmış
daha taze bedeni
koklanmamış! !


ve biraz cesaret
üç beş söylenmemiş kelime
birde canânımı
eflâtunlar içinde
...............
...................
''ne bakıyorsun öyle umutsuz
getirsene ulan,
getirsene''