AĞLAYAN GÜL

Çok sevdiğim yağmur ve ben
Yürüyoruz karanlık caddede
Ölü bir lamba sokağı aydınlatmıyorken
Ve sineklerin ziyafeti ışıklarla

Boş arsadaki yıkık kulübe
Bahçesinde ki koca çınar
Kapı önündeki tek bir gül

Yağmur eve geri döndü
Işık tamamen söndü
Gökten tek bir damla düştü

Önce yapraklarında sallandı
Gitmekle kalmak arasındaydı
Cesaretini topladı ama kararsızdı
Sonunda bıraktı kendini aşağı

Yere düşer düşmez paramparça oldu
Eridi ! Bitti ! Yok oldu ...
Gülün ise bundan haberi bile yoktu
Olanca zarafetiyle öylece bekliyordu

Yaprak gülden habersiz
Gül damladan...
O hala güzeldi
O hala ...