Hüzünlüydü satırların uykusuzum bu gece üzülme, çok içmiyorum birkaç eski şarkı dinledim biraz da ağladım hasretine korkma, sensiz nefes alıyorum arkadaşlarla yedim akşam yemeğini merak etme sen, aç kalmıyorum çok zaman üşeniyor da yokluğunda iki simit alıyor ve ikisini ikimizce iştahsız da olsa yiyorum.
Bilemezsin, ne oldu dün akşam not kağıtlarına yazmışım ismini aralıksız, farkında olmadan ve almış hepsini, koymuş cebime seni taşımışım soğuk koğuşuma o isimlerde baktım güzel yüzüne dün akşam seninle yaşadım.
Hava sıcak burada, hava rüzgarsız bir ara yağmur çiseledi ama apansız bakma, akşam serinliği çökünce birden biraz üşüyorum sanki seni düşünüyorum ve gün ışığı yine kamaştırıyor gözlerimi sana ısınıyorum takvimde bir gün daha karalı ve her saat seni düşünüyorum.
Aramıyorum diye deme vefasız, gücenme sormuyorsam hatırını, elim kalemde, düşlerim sende öyle zor ki hasre-tine sözcükler bulmak iki kelime bile yazamıyorum sana öylesine hasretim, bilemezsin hata da yapıyorum görünce sevgi dolu iki sözcük duyunca umutlu kelimeler yerimde duramıyorum sonra diz çöküyor önünde yalvarıyor Allah’a yalvarmadığım gibi affına sığınıyorum.
Belki serseriyim, duygusuz değil seni, sana hissettirmeden yaşıyorum ne ihanet bu sana, ne de kaçışım uzaklaşamıyorum aşkının gölgesinden senden bir an kopamıyorum bil ki şu an canlandı göz yaşlarım küçük çocuklar gibi, burnumu çekiyorum kirpiklerim nemli sensiz, yüzümde yapmacık gülücükler ben gerçekte yaşamıyorum koğuşçu gelmişti bugün odam pırıl pırıl, odam tertemiz bense bir mum yaktım masamda bir yandan yazıyor sana görmüyorum etrafımı neredeyim bilmiyorum öte yandan hayal edip gözlerini yokluğuna ağıtlar yakıyorum çok düşündüm ölümün adını cennet var olmalı avuçlarında cehennem yokluğun olmalı yanında ölmek istiyorum bu ne rica, ne de yalvarış Allah’a dualar gönderiyorum.
İşte bu çalan bizim şarkımız duymuyorsun sen, ben biliyorum özgürüm, ağlıyorum hesap vermeden deliyim, bir kez daha haykırıyorum ne düşündüğünü boş ver, kabullen artık sevgi sözlüğünde ilk mesajım, ben, seni çok seviyorum mutluluğu hak etmiyor bu yürek istemeden gönlünü incitiyorum sen, okyanuslarca su bekliyorsun duygularına ben, bir damla gözyaşı oluyorum kim söyler aksini, sen söyler misin be-nimle gider misin sonsuza gülmeyi hak etmiyorum.
Parke taşlı yollarda ömrüm seke seke gidiyorum titriyorum, korkuyorum, sensiz zamanda gel de pusulam ol sisli yollarda elimden tutmazsan bocalıyorum ben sana muhtacım, ben sensiz solgun yalnız suskunum ben, sen yokken durgun umutsuzluğumda boğuluyorum iki satır beklentim, bir mutlu haber bekliyor senden görünmez bir tebessüm tamamen gidişinden çok korkuyorum merak etme sen, böyle değil her gecem bazen uykumu alıyorum cesaretim yoktu sana itirafa kim bilir, korktum öfkenden aptalca.
Şimdi düşlerimde geçiyor boşluk seninle uyumaya çalışıyorum fena değil günlerim, sakın düşünme bir tek problemim, belki yanılgım aklıma seni takıyorum arkadaşım çiçekçi benim, ziyaretinde bazen imrenerek bakıyor beyaz güllere hepsini sana göndermek istiyorum.
Hülya’lara gidiyorum bazen hepsinin selamını alıyorum senin adına ve rüzgarda saçlarında hissetmen için ellerimle getiriyorum çamlı tepelerin sisli zirvelerinden aşarak.

Dostlara söyleyemedim ismini kutsal sırlar gibi, içimde saklıyorum nadir açan çiçekler gibisin ömrümde solmandan korkuyorum ve bir zaman üzerim diye seni kendimden sakınıyorum yoksan ben de yokum diyerek hayatımı yokluğundan esirgeyerek mektubumu bitiriyorum.

Sanmıyordum sensiz nasıl nefes alırım, kabuslarım yaşanır mı, bilemiyorum selam edip kalan tüm umutlarına son söz edip sevdamı satırlara, ben senden geçemiyorum Seni Seviyorum ...