yerine getirilmeyeceğini bile bile
vasiyetimi yazdım bu gece...
mesela
“annemin karnına gömün beni “ dedim
ölünce...

yaşarken
sermayeyi kediye yüklemiştim ya
hazin hikaye...
bu yüzden
borçlarımı da ona bıraktım
yakalayacağı bir fare ile
ödesin diye...

tuttuğum takım, benim takımdı
bunu kimseden gizlemedim...
en çok onun maçına gidemeyecek olmam sinir etti beni
gene de
yerim boş kalmasın diye
bir kıza bağışladım biletimi
çirkinmi çirkin...

şiirlerim (lam_elif) ti zaten
lam ve elif!.....
elif(i) çoktan yatırmıştım kar altına
(lam) diyemeden kalemi bitirdim...

dilimde bir dua, sevda üstüne
onundu yüreğim
yare yolladım...

sonra
dondu kaldı bütün bildiklerim:

hayat,
çocuk,
tanrı,
çiçekler,
kuşlar,
deniz,
gökyüzü...
ve
sana dokunan ellerim...

küçük kişilerin kısa olurmuş vasiyeti
benim de böyle oldu
açtıklarında
ne avukat yorulacak artık
ne de varislerim...