hayattada baglılıklar vardır. anne, baba, sevgili, arkadaş gibi bu baglılıkları cıkarıp atamazsın atmak
onlar daima seninle beraberdir. son anına kadar öylemi hayır degil her ne kadar olumlu bir cümle gibi gözüksede
degil.terkedilmek unutulmak , yada mecburiyetler yaşamın verdigi engeller .....
ben anneden babadan sevgiliden ayrıldım herne kadar baglı olsamda ama biri varki o hep benimle beraber
gitsede yanımda olmasada benimle beraber gecmişimle gelecegimle hatalarıyla iyilikleriyle benimle bütünleşmiş
ikinci ben gibi sizlere dostumu anlatmak istiyorum belki kıskanacak belki abartmış diyeceksiniz
ama hayır kendi yaşamımın parcası olan dostum arkadaşım.
kaza gecirdigimde yanımda olan ve beni kaderimle başbaşa terk etmeyen canım dostum dosluk üzerine ne
kadar şiirler yazılsada şarkılar öyküler sen yazılmayı gercekden hak eden birisin bu güne kadar belki sana teşekkür
etmedim yapdıkların icin ama şimdi bütün dünyaya ilan ediyorum .sen bendeki ikinci ben gibisin.
seni nasıl anlatayımki bu yolda beni bırakmadın yanı başımdaydın annem beni istemeden terk etsede
sen isteyerek terk etmesende bana verdigin sıcacık sevgiyi nasıl unuturum.
hastanede yatarken beklediklerim o kapıdan girmezken sen girdin agladım gözyaşlarımı sen sildin,
sarılacak icden bir omuz aradım yanımda sen vardın,beni eski arkadaşın gibi sevdin yeni arkadaşınıda eksikleriyle kabul etdin
kim fedakarlık yapar ki böylesine ,şimdi yazdıklarımdan birşey anlamadınız belki ben artık eskisi gibiseninle gezmesemde,alışverişlere gütmesemde,
senin ihtiyacın oldugunda koşup sana gelemesemde sen hep yanımdaydın.
gitdigimiz heryeri ayak ucuma getirdin,beni yanında her istediginde boşlugumu dolduramadıgın anlarda acı cekdigini biliyordum
biliyordumda senin gözlerine bakamıyordum.bizim doslugumuz örnek oldu bütün insanlar hayranlıkla seyretdi
bilmiyorlardı ki dostum dosdanda ötedeydi. bilirdi aynı cırpınışları benimde gösterecegimi
hayallerimiz vardı yarım kalan kaldıgı yerden başlamayan.
ama birşeyi ögrenmişdikki benim yürüyememiş olmam bize engel degildi ,biz yine sahillerde koşup
en sevdigimiz istiklalde yürüyorduk. şimdi oda gülüyordur nedenmi biz bunları hayallerimizde yapıyorduk
evet olmaz demeyin olmak istedigimiz heryer bizim oluyordu.yaşadıklarımız ne bir ömüre nede bir insanın
sabrına sıgardı ama biz başardık ve bunun verdigi mutlulugu gözlerimizde hissetdik.
benim icin ailesini , sevdiklerini terketdi sen yapdınmı? veya sizler yapabilirmisiniz?
biraz düşünün hemen cevaplamadan.degerler vardır sınırını koyamazsın işde benim dostumda bunlardan biri
mesafeleri mazeret yapmazdı, istedigim zaman yanımda olurdu benim isteklerim bencillik boyutuna erişsede
hangi anımı paylaşa bilirimki sadece diyebilecegim cok zor ve acı bir yaşam bana kollarını acmış beklerken
o kollara tek başıma atılmadım korkak ürkekdim ama güven icindeydim. cünki yanımda o vardı.
doslarınız vardır sizinle paylaşır ,sohbet eder zamanınızı gecirir,derdinize ortak olur.
benim can dostumun yapdıklarını bilseydiniz yeri geldi cocugu oldum .yeri geldi kardeşi,bir anne cocuguna ne kadar şevkat gösterir
ben bu şevkati annesizligimde onda tatdım benden yaşca kücük olması onun olgunlugunu yitirmemişdi.
kaşıgımdaki yemegim vucüdumdaki acılarımı paylaşdı o bir sevdi ben bin sevdim.
hayat bize oyun oynuyor derdik bu oyunu kazanacagız kaybetmeyecegiz derdik kendimizi teselli ederdik.
dışarda yanyana iki kız arkadaş görünce o bana bakmaz bende ona bakmazdım ama aklımızdan gecenler birdi
söyleme cesaretini gösteremesekde özlemlerimiz birdi.
birgün yollarımız ayrılsada yeni başlangıclar olsada o dost cok uzaklarda kalsada hep yüregimin bir
köşesinde kalıcak.biz acıyı mutluluga cevirmeyi ögrendik ,hüzünle gülmeyi,sevgiye sarıldık sımsıkı
cıkar yokdu menfat yokdu öylesine saf bi duyguyduki masumlugunu saklamakda ısrarlıydı
bu güne kadar görmedigim bir paylaşımı yaşıyorduk.
bugün olmuşdur bir birimizi haftalarca görmesekde sesimizi duymadan tekbir gün gecirmeyiz.
biz sevgimize sadık kaldık sizlerde kalın.önemli olan her zor koşulda engelleri mazeret saymadan
kazanmak.şimdi biliyorum ki biri var benim icin ekmegini bölüşecek sevgisini esirgemeyecek ihtiyac duydugumda
yanı başımda olacak.kaybetdiklerimi telafi etmek mümkün olmasada bazen gercek doslugu anlamama sebep oldugu icin
bazen yürümeyen bacaklarıma kızmıyorum.
belki yanyana yürüyemiyoruz o benim tekerlekli sandalyemi arkadan iterek gelsede biz bu arada ki mesafeyi
engel olarak kabul etmedik.kavgalarımız oldu birbirimizi cok kırdıgımız zamanlar ama yine beraber
yanyana otururduk.bilirdimki o bana kızmaz bende ona bunun verdigi rahatlıgı icimizde hissederdik
ben onun gözlerine her bakdıgımda neler hissetdigini hic zorlanmadan anlıyorsam oda benim gözlerimden
anlıyordu.ölüme her yaklaşdıgım anda yanı başımda olan candostum ,bugün beni terk etmiş degil aramıza
başka nedenler girsede ayrılık bulutları üzerimizde dolaşmaya başlasada biliyorum ki biz mucadelemizden
vazgecmicez biz insanlıga en güzel örnegi sunucaz bunu örnek olalım diye degil sevdigimiz icin doslugun
anlamını bildigimiz icin yapıcaz.
candostum sana dileklerde bulunmak kelimelerle tarifsiz gelir.mutluyum cünki verdigim sevginin karşılıgını
biliyorum.belki verdigimden daha fazlasını ama son zamanlarda unutdugun birşey var artık yanagıma
öpücük kondurmuyorsun.senin mutlulugun benim icimde kalanları tamamlayacak yapamadıgım herşeyi sende
görmek istiyorum.senin bir gün gelin birgün anne olmanı görmek istiyorum.
bu dünyaya görevlerimizle geldigimize inanıyorum sen görevini tamamladın, bende ne mutlu bize ki
biz elde edilmesi zor olanı başardık sana ne kadar şiirler şarkılar yazılsa az kalır.
dosluk ve arkadaşlık üzerine yazılanları eksik buldugum icin kendi duygularımla sana seslenmek istedim
hak etdigin yerde haketdigin kadar mutlu ol.ve unutma ki yüregimde bir yere sahipsin terk etmek de
kalmakda sana ait o yer senin gitsende kalsanda.
benim yüregimin ne kadar kücük oldugunu bilenlerdensin ama yerininde farkındasın
seni onaltı agustostan önce nasıl seviyorsam şimdide aynı sevgidesin
candostum verdiklerini hak etmek benim dilegim unutulmaya yüz tutmuş olsamda
biliyorum aynı tazelikde seviyorsun beni.....
hep beraber kalmak dilegiyle bu yürekde bu sevgiyle.