Ellerimle minicik bir dünya kurdum ben ona,
Sevgi yağmurları döken bulutlar dizdim ufkuna,
Rengarenk, dikensiz güller serdim yoluna,
Aşkıyla yandığım üzümgözlü kadına...

Sevdalı mısralar yazdım adına,
Erkeğim sözü yakıştı dudağına,
Nefesiyle kandım irem bağına,
İçin için ağladım ben onun yokluğuna...

Sarılıp uyudu gecelerce koynuma,
Ellerim dokundu ipek saçına,
Varlığı ışık oldu kapkaranlık ruhuma,
İsmi cansuyuydu çatlamış dudağıma,
Yazmıştı yaradan onu benim alnıma,
On altı mayıstı girişi hayatıma,
Rüyaydı o benim birkaç saat uykuma,
Uçurdu gönlümü mutluluk diyarına,
Mabet kıldım sevdamı üzümgözlü kadınıma...