usulca uyudu gök
su kendine aktı
toprak tohumla sevişti
ateş şekilsizce titredi

tepede
maviliğe karışmış akbaba
birken iki oldu
dönüp durdular tepemde
tepedeki yalnızlığıma inat
etrafta bi leş olmadan
dolanmaz bunlar böyle
beni koru ey toprak
içine al sana karışayım

gece
evren delinmiş, iğnelenmiş
yırtılan yerlerinden ardındaki ışık sızıyor
şu karşıdaki eve girmeliyim usulca
uykusunda konuşan bir kadın var
beni çağırıyor
usulca girip dinlemeliyim
anlam kabusa karışmadan
şaşırmadan!

sensiz
bu olanaksız işte
aklımdaki sis dağılsa yüzünü göreceğim
dağılmasa biliyorum bu sis
senin sisin
su bile bulanır ama çok sürmez
aktıkça
aktıkça
aktıkça