Öğrencilik yıllarımın gecelerine karışırken fotokopi hışırtıları
genelde bizim ev de kimse ders çalışmazdı
ve ben kopya hazırlardım
kopya kağıtlarımda hep aynı cümle yazardı
sıralara da karaladığım;
''Seni Seviyorum...''

Çekirdek kabuklarından tepeler yapardım
yatsıya eşlik ettiğim gecelerde
ya da sayardım papatya falı niyetine
bir ''çıt'' seviyor
bir ''çıt'' sevmiyor
ve son ''çıt'' ın tuzu karışırdı yalnızlığıma
susardım
kızıl şarabın hasretiyle
sen bilmezdin ama
yorgunluğun vururdu tüm hücrelerime
uyurdum
imge dünyamda kapanan gözlerimi
sınav dünyamda açarken acemice
yarın çoktan olurdu
sınavlara hep geç kalırdım
senden başka verecek cevabımda yoktu zaten
senden başka bir şey bilmezdim...

Kopya kağıtlarım her zaman yanımdaydı
ve kopya kağıtlarımda hep aynı cümle yazardı
sıralara da karaladığım;
''Seni Seviyorum...''

Aslında ben hiç kopya çek(e)medim!
Çocukça şiirlerimde de olduğu gibi
Tüm kopya kağıtlarımda 'sen' vardın...