Biliyorum, içinde yaşamadığın bir zaman
Tanımadığın bir ülke gibiyim şimdi

Ayrılığın arabesk imgeleri
Vuruyorken kalemime

Kasvetli bir bulut geçiyor gözlerimden
Dizelerim de yalnızlığın sevişme saati başlıyor

Nisan yağmurlarını ortak ediyorum
Kalbimde kalan aşkın antolojisini yazmak için

Gözyaşlarımla dolunayın gölgesinde
Kutsuyorum terkedilmişliğimi

Mazoşits yanımı çağırıp
Tüm giriş, çıkışları kapatıyorum

İnceden bunalım yaratıyorum
Daha çok, daha çok acı için haykırıyorum!

Oysa ki sen zanlıydın zaten
Ölü çiçekleri bana her getirişinde!

Günaymadan gözlerime git!
Giden sen ol...

Ya birgün
...............birgün şiirler giderse

İşte o zaman selvinin altında
Ancak ölüm ağırlar beni!


/sen hala buralarda mısın?