Sevgilim
Sende hiç olmadım
Çünkü hep vardım

Önceydim bir adımda geldiğin
Sonraydım yanımdan geçip gittiğin

Arka sokaklarda ağlayan çocuk sen
Yanağından süzülen yaş bendim

Uzak şehirlere attığın kahkahan
Tümcelerin de yitirdiğin öznendim

Avuçlarını donduran
Lakin yüreğini ısıtan kar bendim

Sesimdi aniden kulaklarını çınlatan
Alacakaranlıklar da ürküp sarıldığın
Yalnızlığındım...

Şiirlerinde sır gibi sakladığın kadının
Aşk için düşlediğin Nisan bendim

Dalıp dalıp gittiğin güz akşamların
Yatağına doğan güneşindim

İhtiraslarına yenik düştüğünde
Pişmanlığına acıyan o can bendim

İç çekip eskiyen yılları andığın
Son kadehine sunduğun yarenindim

Biliyor musun sevgilim
Hiç geç kalmadım, erken gelmediğim gibi
Çünkü ben hep sendim, sevgilim sendim...