ağır kanatlarıyla melekler çekildi geceden
bir ağıt dinler gibi geçti saatler
kadının gözleri kanadı aynaya bakarken
açıkta kaldı ruhu farketmedi kadın
sımsıkı kapattı perdeleri yatarken

ilk rüyasında bir adam vardı, dalgın
göğsünde bir çukur elinde hançer
ince, yüzsüz bir kadın resmediyordu
masada duran kalbine baktı yılgın
ürperdikce kalbi gözleri eriyordu

telaşla adamın yanına gitti, üzgün
selam verdi konuştu, adam sustu
yürüdü bir denizin kıyısına geldi
büyük gürültüyle yarıldı su
çirkin bir hayvan içini kustu
çığlığa büzülüp kaldı kadın
koştu adam sarıldı, konuştu
boşluğa değdi yüzü, kayboldu

döndü yatakta iç geçirdi derin
keşke yanımda olsaydı tavşanım dedi
eline ıslak bir mendil aldı
yarı uyanık göz yaşını sildi
gençlik düşleriyle uykuya daldı

bir tebessüm dondu dudaklarında
baba evindeydi ikinci rüyasında
annesi domates çorbası yapmış
vazoda topladığı bir demet lale
her yıldızı kendine bir durak yapmış
hilale her yıldızdan bir umut asmış...

düşerken buldu kendini üçüncü rüyada
bitmiyordu boşluk, derin uğultu
zayıf, yabani bir yüz belirdi gözünde
kadının sarardı boynu, bilekleri
ruhunu sardı sessiz bir uğuntu.

döndüncü rüyasında peşinde kelimeler
utandı, kan ter içinde göğsünü tuttu
üşüştü başına bacaksız sözler
kanlı bir yatakta bir cenin uyuttu
saçlarında başı kesik güller...


gün ağarırken kanatsız melekler indi
kadın uyandı, göğsünde kuşlar
ruhunda sıcak, susuz bir yaz
adam eğildi yüzüne değdi
sordu bizi yaşatan şey neydi?
beni leylasız masallara yaz kadın
sen beni kimsesiz ölümlere yaz
sen beni sırılsıklam rüyalara yaz...

28 mart 2003 Ankara