Yaz yağmuru var Ankara'da.
...Ve ufku taşıyor kanatlarında kırlangıçlar.
Telaşlı, ürkek, çığlık çığlığa,
Sokaklar tenha, kayboldu bütün çocuklar.

Yine akşam oldu, ruhum yangın yeri.
Solgun dudaklarımda Haşim'den mısralar.
“Kuşlar mıdır onlar ki her akşam
Alemlerimizden sefer eyler? ”

Belki daha uzun olacak kuşlardan ömrüm,
Takvimlerden kaçacak, zamandan ürkeceğim.
Biliyorum ezanlar beni daha çok ağlatacak.
Gündüz değilim artık karanlık bir geceyim.

Bu yaz günü de mi benle kaldın hüzün?
Bir demet gülücük götürseydim geceme.
Hep böyle ağlamaklı mıdır senin yüzün?
Yine hangi ağrıdan sızdın heceme.

Engin Kahraman