Doğmamış çocuklar ülkesinde unutmuşum kararlılığımı
Büyük gayretler sonucu edindim tembelliğimi sormayın
Ütopik gelebilir size idealist kanatlarım
Ve fantastik olabilir baştan çıkarışlarım
Ama ben hayata hep başından başlarım

Zembereğini kurarım her gece vicdanımın
Saatler boşa akar ben mutluluğa çanak tutarım
Sessizliğimi usluluğuma yormayın
Deliliğimi gözbebeklerime saklarım
Sobelememişseniz o sizin probleminiz

Aykırılık yengeçlere özgü değil
İki ters-bi-yüz dokudum alın yazımı
Bazen umutsuzluğun çöllerinde gezerim
Bazen bulutların omuzlarını örterim
Duygularını sağmak için bir bulutun
Kaç acılı deneyim gerekir bilirmisiniz?

Aşklar; ayaklarımızdaki kör prangalar
Haydi koşun bakalım aşk acısına basmadan
Ben koştum, ipi erken göğüsledim
Gazi madalyamı taktılar yüreğime bakın!
Kanadı biraz ama olsun
İlk aşkın yarası kabuk bağlamadı daha...

Ağlıyorum ne var utanacak?
Ağlarımda birikiyor son pişmanlıklar
Yeniden ve yeniden salıyorum denize
Görmezden geliyorum pişman balıklarımı
Ama bilirsiniz işte...
Kendinden ne kadar kaçabilir ki insan?