Bütüncül düşünmüyor, gayretlerimizi birleştirmiyoruz ülke olarak içimizde gayret birliği ve o sinerji hatta o aşk yok; fazla bireyseliz ve bu yüzden de teknolojik vb olarak daha da fazla ilerleyemiyoruz oysa lider devlet olmanın yolu teknolojik üstünlük ve de zihin inkılabı ile mümkündür. Bu faktörlere yeni şeyler de eklenebilir ama önce zihinsel devinim şarttır. Bu her alanda ve iş sahasında böyle ne yazık ki. Birini sevmediği zaman onun üretkenliği kimsenin umrunda olmuyor hatta varlığından huzursuz olunuyor sonra da üzerine oyunlar oynanıyor ortalamanın üzerine çıkan herkes yok edilmek için üzerine oyunlar oynanıp planlar yapılıyor sinsice planlar en verimli insan neredeyse en yetersiz insan ilan edilip cezalandırılmaya çalışılıyor öyle planlar ki şeytan bile saygı duruşuna geçer. Oysa her insanın yetenek ve gücü güzel çıktılar için kullanılıp onun da gücünden yararlanılmak istense önce iş alanı sonra ülke kalkınır ama bireysel konfor çok daha mühim görülüyor ve sanki evine gelmiş birini kovuyor insanlar, ben bu misafiri istemem şunu isterim gibi. Oysa ki bütüncüllük ortalamayı aşanı silmek ve kişilikli birini sanki sorunlu oymuş gibi algı silahıyla itibarsızlaştırmakla olmaz aksine onu kazanmakla olur.
Akıllı insan böyle yapar ve böylece hem kendi hem de kurum seviyesini daha da yukarılara çıkartır. Egoya dayanan şeyi değil de ideal olanı gerçekleştirirse insan bütüncül kazanımlar elde eder.
Neden bölünüyor ve ben merkezci oluyoruz? Ortak bir millî duruş ya da anlayış sahibi olma zamanı sizce de gelmedi mi? Hatta bu konulardaki çabalarımız sizce yeterince gecikmedi mi? Biz olamazsak bölünür bir olursak diriliriz. Ego zamanı değil çağı yakalama zamanı, anı ve farkındalığıdır. Büyük düşünelim ego sadece küçük insanları esir alır unutmayalım. Saygılar.
Gaye Dilek GEZER.