İnsan özgür doğar, ama her yanı zincire vurulmuştur. -Rouesseau |
|
||||||||||
|
Sana öldü diyorlar Ata'm. Sen ölür müsün, koca bir tarihsin Sen ölürsen, milyonlar ölür kalplerinde seni taşıyan Ölmedin ki sen, 1881'de doğdun ufkumuza bir güneş gibi Aydınlattın dünyamızı o mavi bakışlarınla... Sen Türkiye Cumhuriyeti, Sen devrimlerin adısın Devrimler ölür mü, güneşin yerine gölge konur mu Ata'm? Sen ay-yıldızlı, kırmızı-beyaz bayrağımızsın Bayrak ebediyete kadar dalgalanmaz mı? Sen de yüreğimizin gönderindesin ve sonsuzsun Ata'm... Seninle doğduk, seninle öğrendik okumayı-yazmayı Özgürce konuşmayı, seçmeyi, seçilmeyi, insan haklarını Kadın-erkek eşitliğini, hak-hukuk ve adaletin ne demek olduğunu Seninle öğrendik 19 Mayısları, 30 Ağustosları 23 Nisanları, 29 Ekimleri, savaşları, barışları ve daha neleri... Sana öldü diyorlar Ata'm. Sen öldüysen eğer, kalbimiz neden hâlâ sen atıyor Damarlarımızda dolaşan kan neden hâlâ sen akıyor Ölüm yakışır mı sana bu kadar büyükken, bu kadar seviliyorken Ve milyonlar sana koşuyorken Ata'm, yakışır mı ölüm sana? Tamam! Sen bize, biz sana dokunamıyoruz ama Devrimlerin öyle mıhlanmış aklımıza, kalbimizde her an büyüyor sevdan Sesimiz titriyor, gözümüz yaş döküyor her 10 Kasım geldiğinde, doğru Yalnız 10 Kasımlarda mı? 29 harfle kurulan her cümlede yanıyor içimiz Ata'm... Sen ölmedin ki, Sen ölseydin eğer dilimiz lâl, gözümüz kör Kulağımız sağır olurdu, geri geri giderdi adımlarımız Ve biz maviyi tanıyamazdık gözlerini görmeden Gökyüzüne baksak da yalan olurdu mavi sen olmadan... Ne kadar övünsek az, ne kadar ağlasak eksik Nereye baksak, hangi sayfayı çevirsek sen Heykellerin yıkılsa da, resimlerin inse de, seni anlatan kitaplar azalsa da Asaletin, yüceliğin, o akıl almaz dehan unutulmaz Ata'm Sen bizim önderimiz, bayrağımız, cumhuriyetimiz, şanımız, şerefimiz Seni unutur, unutturur muyuz Ata'm... Bilinmez her sorunun cevabı sensin, yücesin Bıraktığın mirasta gizli yenilmez gücün Karanlığın bir yok oluş, aydınlığın bir medeniyet ışığı olduğunu Sen öğrettin, sen verdin güneşi ellerimize Ata'm Ama ellerimiz hiç yanmadı ki, kalbimiz senle hiç yaralanmadı ki Sen hiç ölmedin, ölmeyeceksin, senin adın sonsuzluk Senin adın Cumhuriyet, senin adın gökyüzü, senin adın okyanus Senin adın derya-deniz, Sen rahat uyu, şâd olsun ruhun Ata'm Sen bize sevapken, biz sana günahkar olamayız Bunu böyle bilesin Ata'm... 10 Kasım 2017 Rukiye Çelik/Ankara
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Rukiye Çelik, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |