Sana benzeyen akşamlar buldum kendime
Hüzünlere yer açtım gözlerimde
Eski şarkılar dinledim buğulu camlarda
Sokak lambaları kederli yanıyordu
Bir tanıyan,bir bilen geçmedi kederimi
Sokaklar benimle ağlıyordu

Bir durağı sahiplendim oturdum
Kovdum diğer yolcuları evlerine
Aklımı dağıtmak için karmaşık sayılar getirdim aklıma
Başıboş sözcüklerle girdim geceye


Sana benzeyen yıldızlar buldum sonra
Her birine ad koydum fiyakalı adlar
Öyle hasretindeyim ki geçmiyor

Kalbim karanlığa çığlıklar bırakıyor
Adını bilmediğim ağaçlar , ağaçlar sallanıyor
Sözcüklerim çatallanıyor
Acılara yer açıyorum cümlelerimde