kaç güneş sensiz doğdu,unuttum..
rüzgarlar getirdi seni bu sabah
yağmur indirdi yere
ıslanmış üşümüşsün
yorulmuşsun çiğtanem
bekletmeşsin
özletmişsin
ama unutturamamışsın
o güzelim gözlerini
sabır taşı çatlamış
en çatlamaz yerinden
şehir mahşerleştikçe
benim yalnızlığım artmış
dünyam küçülmüş
küçülmüş
bir ev olmuş..
bir ev ki;     
çerçevelerinde senin resmin     
yastığında kokun     
penceresinde aksin     
bir ev ki;     
yalnız senin sesini     
aksettirir duvarları     
bilmez başka kahkaha     
başka küfür.     
yutar dipsiz kuyu gibi     
senden gayrı herşeyi     
kaç güneş sensiz doğdu     
unuttum...     
     May.98