Kıpkırmızı ihanetler cehenneminde
Soluksuzca su serpiyorum yazdığım tüm şiirlere
En uykusuz gecelerin ardından sabahlara uya-na-mı-yo-rum
Hem, sen yoksan yanımda bu gözler kime açılır ki?
Odam boş,
Yastığım boş,
Yüreğimde hasret
Adımlarımda yalnızlık,
Koşabilirsen sen koş…

İstanbul yine uzak bana
Sevdiğim yine uzak..
Dranaz efkârıma kardan dağlar yıkıyor
Yüreğimin yamaçlarından aşağıya doğru…
Erim erim eriyorum.

Ah sevda,
Ah aşk
Nedir senden çektiğim?
bunca hayatın tam ortasında.
Avuçlarımda dua
Gözlerimde yaş.
İçimde koca bir sızı.
Gönlümde ayrılık acısı…
Halin nicedir diye sorma!
Özlemler içinde mutat bir telaş

En sızılı fonlar eşliğinde
Elimde bir duygu fırçası
Çiziyorum sevgiyi,
Ve benden şiir şiir dökülen
Anlamsız gibi görünse de ANLAMI SEN OLAN SEVGİLİYİ

Oysa ne güzel,
yoktun çok uzun zamandır
Ne bende, ne şiirlerimde.
İkimizde rahattık
İyiydik böyle
Ama şimdi…

Neyse
Açtırma yine bana hasretlik ağzımı
Hem buruk bir karşılamadan sonra
Ne diyebilirim ki artık sana?
Hoş geldin vuslat arzusu,
hoş geldin ayrılık
Hoş geldin
ey dranaz yürekli yalnızlık…

yine köydeyim ve senden uzak bi çareyim sevgilim. Bilirim sen şiirlerimi sevmezsin ama öylesine şiirleşmişsin ki içimde içimi acıtıyor senden uzak kalışım. Ve hece hece dökülüyor sensizliğin girdabında boğulan yalnızlığım…
kavuşacağımız günü iple çekiyorum
daha şimdiden seni çok özledim Ensarımmmmmm


Ayşe Özyılmaz Dağcı