Bir toplu taşıma aracındaki, birbirini hiç tanımayan insanların, aslında ortak bir kaderi paylaştığı gerçeğini hiç düşündünüz mü?
Başlarına gelen herhangi bir olay, anında onları kader ortağı etmez miydi?
Otobüsün hızla bariyerleri aşması, uçağın boşlukta savrularak kumlara çakılması...Veya trenin önünden geçen bir şeyi, duralbilmekte geç kalarak, parça pinçik edivermesi...Tüm bu anlarda kalan ya da gidenlerin ortak anı gibiydi bana göre kitaplarda buluşmak.Derdine göre deva ararken bilinmezle aynı yollardan geçmekti.Acının bilgiye, bilginin deneyime düşmesiydi kitap okumak.Belkide olmak yolunda hep olamamaktı kitaplarda kaybolmak.Toz iken toprakken çakıl olmaya çalışmak!
Düşünsenize sizde...Şuan o elinizde tuttuğunuz kitabı...Kaç göz süzmüş cânım satırları ve kaç el okşamış kadın saçı kapakları.Kaç parmak izsiz, narince, geçmiş hecelerden, seslerden!Göz süzdükçe, gönül düşmüş buram buram.Bütünlemiş boşluklar cümleleri sen bakarken, ben dalarken...Bir yerlerde birileri o anlatılanları zaten birebir yaşarken ve yine birileri finalini beklerken...Zaman zaman hızlanmış nabızlar, zaman zaman kalp sızlamış kapatıp kitabını göğsüne bastırırken,kâh gözler dolmuş kâh insan kendi kahkahasını duymuş bir anda.Velhasıl kitabımız bitmiş de biz doyamamışız o akıp giden yaşam sayfalara.
Kaç eve girip, kaç çantadan çıkmış, kaç şehir veya kaç köy gezmiş insanıyla kimbilir!Kimbilir kaç farklı kalem sürmelemiş gözbebeği satırları.Kaç beyin fırtınası ve duygu karmaşaları yaşanmızdır.Çıkmazlardan çıkan yollar, açılan fikir kapılar mabedimiz olmuştur.Ne güzel!
Bittiğinde yazarın derdi, kapattığında son sayfanı arkana yaslan ve kapa gözlerini.İşte o solyanında hissettiğin duygudur ve gözlerini açtığında aynada sana bakandır bir kitap daha bitirmiş, biraz daha öğrenmiş o bilgenin hali.Gerçek tutkunun hazzı, kalplerin sevişmesi... son bulmuş ruhun dinginliği aldığında yerini, durdurulmadan önce son bir hamleyle dondurulmuş bir kötülük kuşu gibidir düşsel öğeler...
En güzel mekanlar kitap kokulu odalardır ve en nadide mihraptır kitap ve öğrenme aşkı değmiş bu tozdan ruhlar.