Yar...
Biliyor
Ve bekliyordum

Ne kadar
Dilemesem de
Hiddet ve asabiyetini
Bir türlü yenemiyordun

Hep
Başkalarını
Örnek vererek
Yüreğimi incitiyor
Hayli hislendiriyordun

Heves
Ve arzuların için
Hadsiz zorluyordun

Ben
Sabrettikçe,
Sessizliğe çekildikçe
Sen daha çok hiddetleniyordun

Gücüm
Ve takatimden
Fazlasını istiyordun

Her ne
Pahasına olursa
Olsun diye çıkışıyordun

Artık
Gözlerine bakmaya
Ve dinlemeye çekiniyordum

Senden
Uzak iklim ve
Şartları içimde besliyordum

Lakin
Sen bu kadar
Bedbin ve bizar olduğumu
Hiç anlamıyor
Ve düşünmek için dertlenmiyordun...

Mustafa Cilasun