Ah! Nedametiyle gülümseyen sırça küpeli haspa
Yüzünde miras alınmış sahipsiz korkularınla belirdin
Yeni bir günahın elçisi oldu sözlerin
Mahlasın yankılanınca çekicin örselendiği anında
Gönüller tövbe hatırlamaz oldu
Harama irademiz çözüldü
Kusurların şaşırtıcı mükemmel
Beyaz papatyanın hatırına değil
Senin hatırına sevilir tüm ziynetlerin
İrilik gözlerinde bulur güzelliğini
Ağır misket havasında yürüşün
Adabı muaşerete karışır.
Bu ne endam, bu ne adap!
Bereket, saçlarında başak başak
Dudaklarına mest olmuş gamzelerin
Siyahın en karanlık tonu olsa da güneş
Evrenin tüm zerreleri ışıldar gözlerinde körün.