Yar…
Sen ağladıkça
Boyun büküp yakardıkça
Sabır içinde umuduna sarılınca
Ruhunun insicamında huzur buldukça
Gam etme, kederlenip hicrana gönlünü teslim etme

Beşer
İçgüdüleriyle yaşar
İnsan, her bakımdan çare arar
Kul, inşirah ve haşyet ihsanıyla aşka kanar
Rızıktan endişe etme diyene bak, miskinlik kokar
Azim, umut olmazsa ilim ve irade söyle ne işe yarar

Nesine
Kahretme, kötüleme
Her türlü kötülüğü ondan bilme
Sadece iblisi suçlayarak avuntuları seçme
Masum eda takınarak tercihlerine kaderim deme
Kul edebi, eğitimi talep etmeli, azimle irfana erişmeli

Ne hikmetse
Hemen duygulanıyorsun
Garip bir hissiyat içinde bakınıyorsun
Seni kurtaracak bir adres, kişi, şeyh arıyorsun
Kerametleri dinledikçe, duygu kabardıkça içleniyor
Haydi, beni ona götürün diye birden hevesleniyorsun

Can
Kesin olarak bilmelisin ki
Öğrenmeden, anlamadan yola çıkılmaz
Allah kerim diyerek tedbir ve tecrübe bırakılmaz
Miskin köşesinde, sefillik içinde olana kimse acımaz
Merhamet, hak rızası için say etmek aklı uyuşturmaz

Kaldır
Başını etrafına bir bak
Sil gözyaşlarını zan ve vehimlerini yak
Cennet ve cehennem için o kehanetleri bırak
İlim ve irfana ulaşmaya bak, ihlâsı yüreğine taç yap
Bilmediğinden çok, emin olduklarınla umutla fark at

Mustafa Cilasun