*Yaşamınızı anlamlı kılmak için yaptığınız çabalar boşa mı gidiyor? Bir de diğer insanları da yaşamınızın bir parçası olarak kabul edip deneyin.

*Âşık, saraylarda değil; sevgilinin gönlünde konaklamak ister.

*Herkes eline çekiç ve keski alıp mermeri yontabilir; ama ondan bir heykeli sadece sanatçı yapabilir.

*Başarısızlığa bahane bulmak kolaydır; zor olan bu bahanelere rağmen başarmaktır.

*Evet aklın sınırları vardır; ama bu sınırlar katı değil esnektir. O nedenle korkmayın, aklınızın sınırlarını zorlayın, esnediğini/genişlediğini göreceksiniz.

*Keşke insanlar her yönden birbirine eşit olsalardı! Ama maalesef değil. Çünkü Einstein ile her yönden eşit olmak beni gerçekten çok mutlu ederdi!

*Bağnaz sorgulamadığı gibi, sorgulatmaz da.

*Yaşama sanatını öğreten okul yok; olsa ilk kaydı ben yaptıracağım.

*Önyargılar kişinin kendisi için kurduğu aptalca tuzaklardır.

*Düşünmek kolay zannedilir ama aslında en zor iştir.

*Meyve veren bir ağaç olsaydın şüphesiz çok iyi olurdu; ama olamadın diye üzülme. Hiç olmazsa gölge veren bir ağaç olmaya çalış.

*Düşlerinizi zamanın önüne geçirerek gerçeğe dönüştürebilirsiniz. Zamanın gerisinde kalan düşler sıradan bir hayal olmaktan ileri gidemezler.

*Gideceğin yerin adresini bilmiyorsan yol da soramazsın.

*Gerçekleştirmek istediğiniz şeyi önce isteyin, daha sonra gene isteyin ve bir kez daha ama bu sefer çok isteyin… Varmak istediğiniz hedefin o kadar çok uzakta olmadığını, fazla zorlanmadan ona ulaşabileceğinizi göreceksiniz.

*Sanırsınız ki tüm insanlar zulme karşıdır. Tabii ki öyle olması istenir ama maalesef değildir. Zulmü yapanlardan daha fazla zulme taraftar olan, zulmü alkışlayan vardır.

*Cücenin devliği, lunaparktaki sihirli aynalar çadırından çıkıncaya kadardır.

*”Ne kadar dinleyeyim ne kadar düşüneyim ve ne kadar konuşayım?” diye soruyorsan: İki kere dinle, iki kere düşün ama bir kere konuş!

(Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)