gözleri sanmayı sabah doğan güneşi sevgilinin,
O'ndan haber getirmişçesine dinlemeyi pencerene konan kuşu.
O'na şiirler yazmayı,göreviymişçesine yüreğinin - ellerinin,
ve sonunda O varmışçasına aşmayı her yolu-her yokuşu,
ben sana anlatamam
Sen beni anlayamazsın...........

tutunamazsın benim gibi,dünyadan sıkıldığında yıldızlara,
sonra da kimseye farkettirmeden yeryüzüne kayamazsın.
ne kuş olup uçabilirsin kanatlarınla,
ne de yağmur olup düşebilirsin
ve güle konan kelebek gibi konmayı,yarin yanağına
ben sana anlatamam,
Sen beni anlayamazsın...........

Sen,
Sen hiç yaşamak için savaşmak zorunda kalmadın,
nasırı bilmez,ojeden başkasını tanımaz ellerin.
kırlar acımasız fırtınalara yenik düşerken,
Sen vazonda mutlu bir çiçektin...
ve şimdi,rüzgarla savrulup biryerlere çarpmamayı
düşmeyi ama,inatla hırsla aşkla yeniden kalkmayı
ve sevmeyi dünyayı - yaşamayı
hiçbirşey için değilse bile,sırf içinde O olduğu için sevmeyi
ben sana anlatamam
Sen beni anlayamazsın..............
....
...........